Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken. Dit doen wij om de website goed te laten functioneren, gebruik van de website te laten analyseren en om de gebruikerservaring te optimaliseren. U kunt deze cookies uitzetten via uw browser. Door op akkoord te klikken of door verder gebruik te maken van de website gaat u akkoord met de plaatsing van de cookies. Akkoord Meer informatie

Als schoon drinkwater een loden last wordt

Week 02-2021

Veel oude huizen hebben nog steeds loden waterleidingen. Hierdoor komen bij het passeren van het water door de buizen kleine deeltjes lood in het water terecht. Met alle gevaren voor de gezondheid voor degenen die dat water drinken.

In 2020 deed de Gezondheidsraad nog onderzoek naar het effect van loden waterleidingen. Hieruit bleek dat de schadelijkheid voor baby’s en kinderen maar ook voor volwassenen groter blijkt dan eerder gedacht. Ook bleek dat het loodniveau in het leidingwater na het tappen van water sneller opliep dan men dacht. Het is al sinds jaar en dag verboden om nog loden waterleidingen te gebruiken bij de aanleg van nieuwe woningen. Maar in veel oude woningen – zeker in grote steden zoals Amsterdam – zijn de oude loden leidingen nooit vervangen.

Onderzoek

Huurders van een appartementencomplex maakten zich zorgen over het loodgehalte in het water en vroegen de verhuurder wat deze daaraan ging doen. De verhuurder was niet erg coöperatief en stelde dat de huurders zelf maar moesten laten onderzoeken of er sprake was van een te hoog loodgehalte in het water. Verder was de verhuurder niet van plan iets aan de bestaande leidingen te doen omdat er toch gerenoveerd ging worden.

Verder waren er in het complex ook woningen verkocht zodat er sprake was van een VvE waarvan zowel de verhuurder als de eigenaren van de verhuurde appartementen lid waren. In feite is de VvE dan eigenaar van de leidingen en niet de verhuurder.

De huurders lieten een onderzoek uitvoeren waarbij bleek dat er lood in het water en de normen ruimschoots werden overtreden met waarden als 36 microgram, 245 microgram en 37,9 microgram per liter. (De toegestane norm voor lood in drinkwater bedraagt 10 microgram/l.) Toch wilde de verhuurder geen actie ondernemen. De huurders begonnen daarom een kort geding tegen de verhuurder. Zij hadden hun vordering ook gedaan namens de bewonersvereniging.

Alarmerend

De vordering namens de bewonersvereniging werd niet ontvankelijk verklaard omdat de bewonersvereniging geen contractspartij was bij de huurovereenkomsten. Over de vorderingen van de individuele huurders die als eisers optraden, oordeelde de rechter dat de normoverschrijdende hoeveelheid lood in het drinkwater inhield dat het gehuurde gebrekkig was. Huurders zijn voor de kwaliteit van de binnenhuisinstallatie afhankelijk van hun verhuurder en moeten kunnen uitgaan van gezond en veilig drinkwater.

Het feit dat de loden leidingen eigendom waren van de VvE kon niet tegen de huurders worden ingebracht omdat het gebrek zich voordeed in de huurwoning en de huurder contractueel alleen met de verhuurder van doen had. De rechter was verder van oordeel dat de eerste meting op 29 mei 2020 een zodanig alarmerend hoog loodgehalte in het drinkwater liet zien, dat de verhuurder gezien het gevaar voor de volksgezondheid direct zelf onderzoek naar de aard en de omvang van het gebrek had moeten doen. Zo nodig had zij passende maatregelen moeten treffen. De verhuurder had een eigen verantwoordelijkheid en had zich daarom voldoende moeten inspannen om haar huurders zo snel mogelijk weer het volledige huurgenot te geven.

Huurkorting

De rechter oordeelde verder dat binnen het bestek van deze kortgedingprocedure geen ruimte was om de vordering tot herstel van het gebrek toe te wijzen nu de betreffende waterleidingen – ook die in de woningen van de eisers – eigendom waren van de VvE en de verhuurder zonder hun toestemming niet tot vervanging mocht overgaan. De vordering kon daarom niet door de rechter worden toegewezen. Wel wees de rechter – bij wijze van voorschot op de beslissing in de bodemprocedure – met terugwerkende kracht een huurkorting van 60% toe.

De eisende huurders hoefden daarom maar 40% van de huursom te voldoen. Dat was niet waar de procedure om begonnen was. Zij wilden schoon en gezond drinkwater. Maar met dat geld konden ze in ieder geval voorlopig schoon drinkwater kopen. En hopelijk is deze uitspraak aanleiding voor de verhuurder om in overleg met de VvE alsnog snel over te gaan tot vervanging van deze voor de gezondheid gevaarlijke loden leidingen.

Weten wat BSA voor u kan betekenen? Neem vrijblijvend contact op >

Vragen? Neem vrijblijvend contact op.