Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken. Dit doen wij om de website goed te laten functioneren, gebruik van de website te laten analyseren en om de gebruikerservaring te optimaliseren. U kunt deze cookies uitzetten via uw browser. Door op akkoord te klikken of door verder gebruik te maken van de website gaat u akkoord met de plaatsing van de cookies. Akkoord Meer informatie

Betekening cessie IPAP stuit niet de vordering persoonlijke schade van slachtoffer

Week 08-2020

Een vrouw loopt in 2011 in een supermarkt letsel op. Haar werkgever heeft zijn zaakjes goed op orde. Hij heeft een AOV-verzekering, die toen nog IPAP-verzekering heette, afgesloten bij Loyalis Verzekeringen te Heerlen op grond waarvan zijn personeelsleden aanspraak kunnen maken op een AOV-uitkering bij blijvende arbeidsongeschiktheid. Het verzuim van de vrouw wordt daarom onverwijld bij Loyalis gemeld.


Uit de melding blijkt voor Loyalis dat het verzuim is veroorzaakt door een ongeval waarvoor een derde aansprakelijk is. Omdat in de polis een zogeheten cessie-constructie is opgenomen om regres van deze uitkeringen mogelijk te maken, vraagt Loyalis aan de vrouw om een cessie-akte. In deze cessie-akte cedeert de vrouw haar aanspraak op vergoeding van haar schade ten laste van de veroorzaker van het ongeval (de supermarkt) aan Loyalis en wel voor het bedrag van de netto conforme AOV-uitkering waarop mevrouw uitzicht heeft.

Loyalis stuurt vervolgens die cessie door naar BSA Schaderegeling (hierna: ‘BSA’) dat voor Loyalis het regres van deze uitkeringen uitoefent. In 2015 betekent BSA deze cessie aan de WA verzekeraar van de supermarkt. Als de vrouw dan een uitkering van Loyalis krijgt, vordert BSA die uitkering van de verzekeraar. In 2017 erkent de tegenpartij aansprakelijkheid, waarop deze vervolgens de claim van Loyalis betaalt. De zaak is daarmee voor Loyalis afgewikkeld.

Later – in 2017 – stelt de vrouw de supermarkt alsnog aansprakelijk voor de door haar zelf geleden schade. Omdat inmiddels meer dan 5 jaren zijn verstreken sinds het ongeval, wijst de verzekeraar van de supermarkt haar vordering af omdat deze inmiddels is verjaard.

De advocaat van mevrouw start dan een deelgeschil. Hij verweert zich tegen de verjaring met een beroep op de cessie die BSA voor Loyalis heeft betekend.

Verweer 1

Deze cessie stuit ook de vordering persoonlijke schade van slachtoffer. Omdat het een cessie van een deel van die persoonlijke schadevordering betreft, had de supermarkt daaruit tevens moeten afleiden dat de vrouw ook meende een vordering te hebben op de supermarkt.

De rechter

De brief is door BSA geschreven namens Loyalis. Nergens blijkt dat deze brief mede geschreven is namens het slachtoffer. Alhoewel de supermarkt hieruit had kunnen afleiden dat de vrouw zich kennelijk ook op het standpunt stelde dat zij een vordering op de supermarkt had, volgt daaruit niet zonder meer dat de vrouw zich ondubbelzinnig het recht heeft voorbehouden om de schade die zij heeft geleden of nog zal lijden van de supermarkt zal vorderen. De vordering van de vrouw is dus niet gestuit door de betekening van de cessie.

Verweer 2

De supermarkt heeft door de erkenning van aansprakelijkheid tegenover Loyalis afstand gedaan van haar recht om de verjaring in te roepen.

De rechter

De supermarkt heeft enkel de aansprakelijkheid erkend ten aanzien van de regresvordering van Loyalis. Hiermee heeft de supermarkt rechtens geen afstand kunnen doen van haar recht om zich op verjaring te beroepen met betrekking tot de vordering van de vrouw zelf. De erkenning is immers enkel gericht aan Loyalis, terwijl de enkele erkenning van het bestaan van een vordering rechtens niet kan worden beschouwd als afstand van een verkregen verjaring.

Verweer 3

Een beroep op verjaring is naar de maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar.

De rechter

Ook ten aanzien van een korte verjaringstermijn eist de rechtszekerheid in beginsel een vaste termijn, zodat hiervan in het algemeen niet kan worden afgeweken. Er is geen reden waarom de vrouw haar recht niet (tijdig) ten gelde heeft kunnen maken, terwijl het feit dat zij dat niet tijdig heeft gedaan niet ligt in een omstandigheid die voor rekening van de supermarkt komt.

Ook volgens de rechter is de vordering van de vrouw voor vergoeding van haar persoonlijke schade dus verjaard nu de vrouw meer dan 5 jaar heeft laten verstrijken sinds het ongeval alvorens zij de supermarkt aansprakelijk stelde.

Lees de uitspraak in pdf-formaat
Weten wat BSA voor u kan betekenen? Neem vrijblijvend contact op >

Hebt u vragen? Neem gerust contact op.