De baas tillen? Hotel zet werkneemster zonder pardon op straat.

Wat was er aan de hand?
Werkneemster werkt sinds 1990 bij hotel ACHLP te Aruba (verder te noemen ‘werkgever’). Een hotelgast verzoekt haar om een upgrade van zijn hotelkamer. Werkneemster regelt dit voor hem en hij betaalt ervoor, maar hij krijgt in ruil daarvoor geen bon. Als hij daarover later zijn beklag doet en werkgever een onderzoek instelt, blijkt dat de betaling van de hotelgast niet is geregistreerd noch is te traceren, terwijl uit camerabeelden blijkt dat hij wel degelijk cash geld heeft overhandigd aan werkneemster. Werkgever ontslaat werkneemster vervolgens op staande voet wegens een dringende reden, en verzoekt het Gerecht in eerste aanleg de arbeidsovereenkomst met werkneemster – voor zover deze nog bestaat – met onmiddellijke ingang te ontbinden op grond van gewijzigde omstandigheden en zonder toekenning van een vergoeding. Voor het geval de bodemrechter oordeelt dat het ontslag op staande voet nietig is dient de arbeidsovereenkomst ontbonden te worden, nu werkgever geen vertrouwen meer heeft in werkneemster.

Beoordeling door de rechter
De rechter is van mening dat de camerabeelden klip en klaar zijn: werkneemster heeft een upgrade van de hotelkamer verzorgd en de hotelgast heeft geld aan haar overhandigd. Er is niets van deze transactie terug te vinden in de boeken, de hotelgast heeft geen bon ontvangen en het geld is bovendien niet traceerbaar binnen de organisatie.

Werkneemster heeft in eerste instantie verklaard dat zij zich niet kan herinneren voor de hotelgast een upgrade te hebben verzorgd. Ter zitting betoogt haar advocaat dat de hotelgast haar een fooi heeft gegeven (ter hoogte van het bedrag van het upgraden van de hotelkamer). Zeker nu de hotelgast in een ondertekende verklaring heeft aangegeven het betreffende bedrag te hebben betaald voor een upgrade acht de rechter het verhaal over de fooi niet aannemelijk.

De vraag of het gedrag van werkneemster (alle relevante omstandigheden in aanmerking genomen, alsmede haar leeftijd, de aard en de duur van het dienstverband, het ontbreken van klachten over haar gedrag en functioneren tot aan het incident en de gevolgen die het ontslag op staande voet voor haar hebben) een dringende reden voor ontslag op staande voet oplevert antwoordt de rechter bevestigend. Werkgever moet werknemers die uit hoofde van hun functie dagelijks geld voor hem in ontvangst nemen volledig kunnen vertrouwen. Werkneemster heeft dit vertrouwen ernstig beschaamd. Van werkgever kan daarom niet worden gevergd het dienstverband met werkneemster in stand te laten, ondanks haar lange staat van dienst en de gevolgen die zij zal ondervinden.

De rechter ontbindt de arbeidsovereenkomst tussen partijen en veroordeelt werkneemster in de kosten. Vindplaats: ECLI:NL:OGEAA:2015:43

Tot slot
Het lijkt erop dat in lagere rechtspraak ten aanzien van diefstal van de baas steeds meer een strenge lijn wordt gehanteerd, zie ook onze uitspraak 3 van 19 januari 2015, waarin diefstal van € 0,50 voldoende reden opleverde voor een ontslag op staande voet. Bepalend lijkt te zijn dat een werkgever zijn personeel moet kunnen vertrouwen, en niet of het gestolene van grote of kleine waarde is. Wat vindt u van deze ontwikkeling?

Weten wat BSA voor u kan betekenen? Neem vrijblijvend contact op >