Onderzoek re-integratie eerste spoor voor rijksambtenaar binnen rijksoverheid

De rechtbank volgt het gerechtsbestuur van een rechtbank niet in zijn standpunt dat hij in het kader van het eerste spoor slechts hoefde te onderzoeken of de werknemer binnen de eigen organisatie kon terugkeren in eigen (aangepast) werk of in andere passende functies.

Een senior administratief medewerker heeft zich ziek gemeld en heeft bij het UWV een aanvraag om een uitkering op grond van de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen (Wet WIA) ingediend.
Het UWV heeft daarop een loonsanctie opgelegd, omdat de rechtbank als werkgever zonder deugdelijke grond onvoldoende re-integratie-inspanningen voor de werknemer heeft verricht. Werkgever heeft zowel intern als binnen de rijksoverheid onvoldoende onderzocht welke functies passend zijn of passend zijn te maken. Hierdoor zijn re-integratiemogelijkheden in het eerste spoor gemist. De werknemer is in het kader van het tweede spoor weliswaar in passende arbeid met voldoende loonwaarde werkzaam bij een particulier bedrijf, maar die plaatsing is niet duurzaam.

De arbeidsdeskundige van het UWV had het Ministerie van Justitie en Veiligheid als werkgever aangemerkt en geoordeeld dat dus ook de mogelijkheden binnen het Ministerie van Justitie en Veiligheid onderzocht hadden moeten worden. De werkgever had als verweer dat het feit dat de salarissen van de medewerkers van de rechtbank om praktische redenen worden betaald via het ministerie niet betekent dat de rechtbank Den Haag niet als werkgever moet worden beschouwd. De werkgever was zodoende in het kader van het eerste spoor alleen gehouden de functies binnen de eigen organisatie te onderzoeken, mede omdat de overige functies binnen de rijksoverheid buiten zijn gezagsbereik vallen.

Rechter
Niet in geschil is dat de rechtbank als werkgever het bevoegde gezag is om de re-integratie uit te oefenen, echter de materiële inhoud van de re-integratieverplichting moet worden afgeleid uit artikel 40b van het ARAR. Op grond van het tweede lid van dit artikel zijn de maatregelen en voorschriften, bedoeld in het eerste lid, gericht op duurzame re-integratie in de eigen arbeid of in andere passende arbeid in de sector Rijk, waarvan de voor die arbeid geldende salarisschaal niet meer dan twee schalen lager is dan de salarisschaal die voor de ambtenaar geldt en waarbij de resterende mogelijkheden van de ambtenaar volledig worden benut. Indien na overleg tussen het bevoegd gezag en de ambtenaar vaststaat dat dergelijke arbeid niet voorhanden is, zullen de maatregelen en voorschriften zich richten op duurzame re-integratie in andere passende arbeid, zo mogelijk binnen één van de overheidssectoren. Deze bepaling is een gevolg van de Arbeidsvoorwaardenovereenkomst sector Rijk 2004 (Stb. 2005, 128) waarin in lijn met een sociaal akkoord nadere afspraken zijn gemaakt voor de sector Rijk ten aanzien van de doorbetaling van de bezoldiging bij ziekte en maatregelen die hiermee samenhangen op het vlak van preventie en re-integratie.

Op grond hiervan volgt de rechter de rechtbank niet in zijn standpunt dat hij in het kader van eerste spoor slechts hoefde te onderzoeken of de werknemer binnen de eigen organisatie kon terugkeren in eigen (aangepast) werk of in andere passende functies, nu de wetgever met laatstgenoemde wijziging van artikel 40b, tweede lid van het ARAR als gevolg van de formalisering van de Arbeidsvoorwaardenovereenkomst sector Rijk 2004 nadrukkelijk heeft bepaald dat het bevoegd gezag in het kader van het eerste spoor onderzoek dient te verrichten binnen de sector Rijk. De praktische complicaties die een dergelijk breed eerste spoor met zich brengen, voor zover buiten het eigen gezagsbereik mogelijkheden moeten worden onderzocht, zijn aldus door de wetgever aanvaard en kunnen daarom niet met succes door eiser worden aangevoerd om een smaller eerste spoor te bepleiten.

Lees de uitspraak in pdf-formaat
Weten wat BSA voor u kan betekenen? Neem vrijblijvend contact op >