Paardrijden en medeschuld

Dat een paard dit soort zelfstandig gedrag vertoont, is algemeen bekend. Daarom vindt de rechter dat je door toch op zo’n paard te gaan zitten of op een andere manier met een paard bezig te zijn je bewust een risico neemt dat dit gedrag zich voordoet en je hierdoor schade kunt leiden.

Medeschuld
Dat betekent dat – alhoewel de eigenaar van het paard op grond van 6:179 BW aansprakelijk is voor je schade – je een deel van die schade zelf zal moeten dragen. Dit wordt medeschuld genoemd. In de rechtspraak wordt hiervoor in het algemeen een percentage van 25% genomen. Maar er zijn ook uitspraken van 50% bekend. Dat hangt van de concrete feiten van de zaak af. Deze eigen schuld speelt zowel bij de persoonlijke schade als bij een regresclaim.

Recent hadden wij een zaak waarin een vrouw op een paard reed dat plotseling schrok van het gedrag van een hond. Het paard zette het vervolgens op een lopen en wierp daarbij de vrouw van zich af. Deze liep daarbij letsel op. De verzekeraar erkende terecht aansprakelijkheid maar wilde op grond van de eerder genoemde jurisprudentie een medeschuld korten. En ging meteen maar uit van 50% zonder dit nader te motiveren.

Tractor
Jammer voor de verzekeraar maar die medeschuld gaat in dit geval helaas niet op. Dat blijkt uit meerdere uitspraken waaronder ECLI:NL:RBROE:2005:AU1736. In deze zaak liep een vrouw met een aan de hand geleid paard over een weg toen een tractor aan kwam rijden. Het paard schrok daarvan en begon harder te lopen. De vrouw probeerde het paard in bedwang te houden maar dat lukte niet. Toen ze de teugel moest laten vieren viel ze en kwam onder de tractor ten val.

De rechter oordeelde op grond van artikel 185 WvW dat de bestuurder aansprakelijk is voor de schade. De verzekeraar beroept zich op medeschuld omdat de vrouw had moeten weten dat het omgaan met een paard – ook wanneer het met de hand wordt geleid – het risico met zich meebrengt dat het paard uit zichzelf onvoorspelbaar gedrag gaat vertonen.

Geen grond
Terecht wijst de rechter dit beroep op medeschuld af. “4.10 De rechtbank heeft eerder vastgesteld dat het verkeersgedrag van de tractorbestuurder aan verwezenlijking van het risico heeft bijgedragen dat het paard de bij hem mogelijke schrikreactie zou vertonen. Alsdan acht de rechtbank het onjuist om in het geval die reactie zich daadwerkelijk voordoet, een deel van de oorzaak aan de begeleidster van het paard toe te rekenen, enkel en alleen omdat het een paard was. Dit zou er namelijk toe leiden dat de bezitter van een paard bij elke verwijtbare gedraging van een derde die tot gevolg heeft dat het paard zich schrikachtig gedraagt, een deel van de schade zelf moet dragen. De rechtbank ziet derhalve in deze omstandigheid geen grond tot toerekening van een deel van de schade aan de begeleidster.”

Natuurlijk kan er alsnog sprake zijn van medeschuld als blijkt dat het slachtoffer iets heeft gedaan dat bijgedragen heeft aan het ontstaan van het ongeval. Maar het enkele feit dat zij een paard begeleidde of reed is dus niet voldoende om dit toe te rekenen.

Weten wat BSA voor u kan betekenen? Neem vrijblijvend contact op >