Deze website maakt gebruik van cookies en daarmee vergelijkbare technieken. Dit doen wij om de website goed te laten functioneren, gebruik van de website te laten analyseren en om de gebruikerservaring te optimaliseren. U kunt deze cookies uitzetten via uw browser. Door op akkoord te klikken of door verder gebruik te maken van de website gaat u akkoord met de plaatsing van de cookies. Akkoord Meer informatie

“IK HAD HET GEVOEL DAT IK EERST EVEN MOEST ZITTEN EN TOT 10 TELLEN”

Ans had een kettingbotsing op een afrit in Amsterdam-Zuidoost. Ze botste op haar voorganger en vervolgens botste iemand anders weer op haar. Ze is erg te spreken over de hele afhandeling door Daniëlle van BSA. Wel heeft ze nog wat nek- en rugklachten. Dat ze in coronatijd niet naar de sportschool kan, helpt niet echt mee.

Het was oktober 2019. Ik zat in de auto op weg naar mijn werk. Bij de afslag Ikea Amsterdam stond er opeens een auto voor me. Het was druk op de weg. We reden een beetje fileachtig, niet hard. De auto voor mij stapt bovenop zijn rem. Ik kon niet naar links, ik kon niet naar rechts, ik dook er middenin. Bovenop mij kwam ook een auto dus het was een kettingbotsing met vijf auto’s. Ik had nog nooit een aanrijding meegemaakt dus het was heel erg schrikken.

1-1-2
Je krijgt als je er bovenop knalt een klap in je rug en in je nek. En omdat er iemand achterop kwam ervaar je ‘m zelfs nog een keer. Dus ik had in eerste instantie het gevoel dat ik eerst even moest zitten en tot tien tellen. Uit de auto voor en achter mij kwamen al meteen mensen. Die stonden al met elkaar te praten terwijl ik me nog afvroeg of ik geen bloed had en of ik nog wel alles kon bewegen.

Ik heb op dat moment eerst 1-1-2 gebeld en gezegd: “Ik zit in een kettingbotsing. Ik weet niet hoeveel auto’s.” Er zijn toen politie en ambulance gekomen. Die vroegen: “Goh, hoe gaat het?” Ik zei: “Ik heb geen bloed. Ik kan nog wel alles bewegen. Maar ik heb wel ontzettende pijn in m’n nek en in m’n rug.” Ik ben de auto uitgestapt. Ik moest de ambulance in. Ze hebben me nagekeken. Ik kreeg pijnstillers. Ze zeiden me ook: “Als je klaar bent met alle afhandelingen, ga dan naar je huisarts toe.”

ALLEEN MAAR MEER PIJN
Dus toen kwam ik in die hele toestand van alles afhandelen, documenten invullen, naar de huisarts gaan. Die zei meteen: “Je hebt whiplash.” Een hele rare gewaarwording allemaal. Ik zat onder de medicijnen en moest toen naar de masseur van mijn huisarts. Ik heb dat toen gedaan maar kreeg alleen maar meer pijn. Toen ben ik naar de fysiotherapeut geweest. Daar heb ik speciale oefeningen gedaan tot ver in het nieuwe jaar. Dat heeft me echt heel goed geholpen. Ik merk nu wel – omdat we in de coronatijd heel veel thuis moeten werken – dat ik niet de luxe heb van een goed bureau en een goede bureaustoel en dergelijke. Dus ik doe alles vanaf mijn eetkamertafel of ik ga even aan een andere tafel zitten. En dan merk je dat je nek dat niet echt leuk vindt.

GOED GEHOLPEN
Ik heb contact gehad met Daniëlle Valstar van BSA. Wat een lieve, leuke dame die mij geholpen heeft met alles! Die heeft echt heel erg haar best gedaan. Op een gegeven moment zei ze ook: “We gaan dit heel goed oplossen.” Ik heb haar van de week nog een mailtje gestuurd met het oog op de afhandeling van de schade. Daar is ze meteen ook weer achteraan gegaan. Dus op zich meer dan tevreden. Ze heeft contact gezocht met de tegenpartijen en ze heeft ook met de verzekeraar gesproken van degene die bovenop mij was gereden. En dus ook een schadebedrag neergelegd. Ik had niks verwacht. Ik wist ook helemaal niet dat je dat kon doen. En daar heeft ze me gewoon heel erg goed bij geholpen. Zij is echt voor mij opgetreden als intermediair om de schade af te handelen.

Ik was ook heel blij dat het via mijn werkgever en via de leasemaatschappij allemaal zo geregeld was. Ik weet wel dat Daniëlle mij hiermee heel goed geholpen heeft. Ik had zoiets nog nooit meegemaakt dus ik had niet eens geweten wat ik moest doen. Dus dan is het wel heel fijn dat je daarbij ondersteuning krijgt. Ik kan me heel goed voorstellen dat als dit op je pad komt je dan denkt: “Wat moet ik nou allemaal regelen?” Dat heeft Daniëlle echt heel goed gedaan.

DISCIPLINE
Soms merk ik gewoon nog dat ik last heb van mijn rug en van mijn nek. Dan ga ik maar even staan en trek ik even de schouders naar achteren. In deze coronatijd mag je ook helemaal niet naar de sportschool toe. Ik zou discipline moeten hebben om thuis oefeningen te doen maar dat is wat lastig. Daar ben ik gewoon heel eerlijk in. En dan probeer ik wel weer naar buiten te gaan om een rondje te lopen… Maar de corona helpt niet mee, zeg maar.

Ik denk dat Daniëlle best wel heel veel credits mag hebben hierin. Ik weet niet of dit gesprek terug komt bij haar maar anders mag je gerust zeggen dat ik haar heel dankbaar ben voor de hulp en ondersteuning die zij mij hierin gegeven heeft. Dat heb ik haar ook zelf gezegd. Petje af dat ze het zo goed geregeld heeft.

Meer verhalen? Onze klanten vertellen>

Weten wat BSA voor u kan betekenen? Neem vrijblijvend contact op >