Matthijs (*) is met zijn auto op weg naar zijn werk. Hij rijdt op de provinciale weg en komt achter een kraanwagen terecht, die zo langzaam rijdt dat Matthijs besluit hem in te halen. Net op het moment dat hij op de rijbaan voor het tegenliggend verkeer rijdt, komt een tractor vanaf een boerenerf de provinciale weg op.
Een vrouw loopt in 2011 in een supermarkt letsel op. Haar werkgever heeft zijn zaakjes goed op orde. Hij heeft een AOV-verzekering, die toen nog IPAP-verzekering heette, afgesloten bij Loyalis Verzekeringen te Heerlen op grond waarvan zijn personeelsleden aanspraak kunnen maken op een AOV-uitkering bij blijvende arbeidsongeschiktheid. Het verzuim van de vrouw wordt daarom onverwijld bij Loyalis gemeld.
Een 26 jarige fietsster steekt op kruising over en verleent geen voorrang aan een aankomende auto. Door de aldaar aanwezige bomen en bosschages had de automobilist pas zicht op de fietsster toen deze vlak bij de kruising was. Hij had oogcontact met de vrouw, maar toen was het al te laat en botsten ze op elkaar. Hij verklaarde ook dat de vrouw in beide oren oortjes in had. Een getuige bevestigt dat en de politieagenten hebben verder ter plaatse van het ongeval een iPhone gevonden met aangekoppelde oortjes, die nog muziek aan het afspelen was.
Het Hof kent geen vergoeding toe voor de kosten van de herstelwerkzaamheden, maar wel smartengeld omdat de vrouw de behandelingen twee keer heeft moeten ondergaan en dus meer pijn en smart heeft geleden. Hiervoor wordt een vergoeding van slechts € 750,00 toegewezen.
Is er sprake van een regresrecht voor het netto loon of is er sprake van een regresrecht voor het bruto loon dat vervolgens op grond van het civiel plafond wordt beperkt tot het netto loon? Dat zijn juridisch gezien twee verschillende uitgangspunten.
Deel 3 hebben wij afgesloten met de vraag ‘of een automobilist in alle gevallen volledig aansprakelijk kan worden gehouden voor de (letsel)schade van een fietser of voetganger, die ouder is dan 14 jaar’.
Welnu, het antwoord luidt: nee, niet in alle gevallen.
Ingevolge artikel 25 lid 1 van de WAM heeft een slachtoffer een rechtstreekse vordering op het Waarborgfonds, indien de schade voortvloeit uit een handelen of nalaten van degene die zich door diefstal of geweldpleging de macht over het motorrijtuig heeft verschaft. Dit is zo geregeld, omdat deze schade niet onder de WAM verzekering valt. De WAM assuradeur, die de betrokken auto WAM verzekerd heeft, hoeft daarom de schade niet te vergoeden.
In deel 2 hebben wij betoogd dat aan de omgekeerde bewijslast hoge eisen worden gesteld door de wetgever en rechters. Eenvoudig gesteld moeten bestuurders van motorrijtuigen bewijzen dat aan hen geen enkel verwijt kan worden gemaakt ter zake hun rijgedrag, waarbij men ook rekening dient te houden met mogelijke fouten van fietsers en voetgangers. Men dient dus èn zelf geen verkeersfout te hebben gemaakt èn in een verre mate te hebben geanticipeerd op mogelijke fouten van fietsers en voetgangers en daar het eigen rijgedrag op te hebben afgestemd.
De bijzondere bescherming die fietsers en voetgangers in het verkeer in het verkeer ‘genieten’ is geen letterlijke, maar een figuurlijke bescherming. Wat betekent dit nu in feite?
Zo niet, dan kan het zijn dat u straks uw schade niet vergoed krijgt. De gevolmachtigde van de verzekeraar hoeft dit niet voor u te controleren.